„Tu nigdy nie było żadej różnicy zdań. Cel był jak najbardziej wspólny. To była sprawa serc” Józef Sigalin w temacie odbudowy Stolicy.
Wreszcie… nareszcie… realizujemy długo wyczekiwany przeze mnie projekt. Przed nami Kolejkowo. To nie tylko pociągi. To także sceny z życia Syreniego Grodu czy też wspaniałe obiekty naszej warszawskiej architektury. Nie zabrakło warszawskiej Syrenki. Relacja poniżej.
„Przyszedłem do Warszawy z karabinem w 1920 r jako 15-letni żołnierz. Nasz oddział maszerował wtedy przez Stare Miasto, Krakowskie Przedmieście i Nowy Świat. Cywile obsypywali nas kwiatami, śpiewaliśmy razem „Jeszcze Polska nie zginęła” Wtedy po raz pierwszy zobaczyłem Warszawę. Od tej chwili nieprawdopodobieństwem było, żebym mógł żyć bez tego miasta, które nauczyło mnie entuzjazmu” Karol Tchorek
Stać nas na tyle, na ile mamy otwarte umysły. To determinacja naszego serca stanowi o jakości chwili. W ramach projektu ojciec i syn zaczęliśmy zabawę w zdobywanie warszawskich szczytów: Górka Szczęśliwicka (152 m n.p.m.), Wzgórze Trzech Szczytów (133 m n.p.m.), Kopiec Moczydłowski (130 m n.p.m.), Kopiec Powstania Warszawskiego (121 m n.p.m.), Kopa Cwila (108 m n.p.m.), Góra Gnojna (86,5 m n.p.m.). Celem była przede wszystkim dobra zabawa, aktywność ruchowa spędzona na świeżym powietrzu, wspólnie spędzone chwile, ale i… zdobycie pamiątkowej odznaki: Korona Warszawy. Relacja poniżej.
„Stolica Polski miała być zdegradowana, „zdemontowana”, zaminiona w prowincjonalne miasto niemieckie” Jerzy S. Majewski
W weekend działo się dużo i owocnie. Tak, jak lubię. W piątkowe popołudnie samotne kręcenie korbą po Siekierkach i Czerniakowie. Po naszych sobotnich, wieczorno-nocnych wojażach na koncercie Jarego jadę na Ochotę odebrać Synka (instytucja Cioci i Wujka jest wręcz bezcenna). W ramach weekendu czas na mój ukochany projekt Ojciec i Syn. 🙂 🙂 🙂 W tej odsłonie kręcimy korbą Szlakiem warszawskich legend. Tym razem, po Bazyliszku, Syrence, Złotej kaczce, Warsie i Sawie czas na Kamiennego niedźwiedzia. Relacja poniżej.
„Świat należy do tych, którzy go biorą” Bolesław Prus
W sobotnie południe artystyczny wymiar wraz z Adaśkiem, natomiast gdy nadchodzi zmrok… korzystamy z dobrodziejstw instytucji Cioci i Wujka 🙂 i w ramach randki wracamy do projektu spacerowania Traktem Królewskim pośród świątecznej iluminacji (jeszcze udało się załapać). Tym razem przenosimy się w klimaty retro. I co najważniejsze: w zacnym towarzystwie. 🙂 🙂 🙂 Relacja poniżej.
Nom omnis moriar
Nie wszystek umrę
Do Muzeum Archidiecezji Warszawskiej udaliśmy się obejrzeć… Zdzisława Beksińskiego. Nie mniej jednak na miejscu zaskoczyła nas informacja, że znajduje się tutaj także Wizja Ezechiela pędzla Jacka Malczewskiego i nie tylko… Rzecz jasna nie przepuściliśmy takiej okazji. Relacja poniżej.
„Każde pokolenie ma swoich następców i swoich poprzedników. W pierwszych – jest jego nadzieja, w tych odchodzących – pamięć jego początków, prehistoria teraźniejszości” Jerzy Ficowski
Zbierałem się długo… Bardzo długo… Jednak wreszcie nastał ten moment. Wykorzystuję luźniejszy czas między Świętami a Sylwestrem. W ramach randki udaję się z Zuzą na Starówkę do Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, aby obejrzeć wystawę Beksiński – Kolekcja Anny i Piotra Dmochowskich. Relacja poniżej.
„Chcę żyć. Życie to udział w epoce, praca, kształtowanie swojego czasu w każdym dostępnym wymiarze, to tworzenie ludzkich wartości i pozostawianie ich po sobie.” Leopold Tyrmand
Los pokrzyżował nam wcześniej nieco szyki, ale my wciąż pozostajemy nieustępliwi w swych działaniach. Weekendowe chwile spędzamy razem z Jakubem. Relacja poniżej.
„Świat fotograficznego postkomunizmu jest kreowany przez jaskrawy kontrast między przedstawionymi w fotoreportażach bogatymi i biednymi, protestującymi i rządzącymi (…) W nowej epoce starzy rywalizują z młodymi, którzy wyszli z podziemia i rosną w siłę w ilustrowanych dodatkach do gazet. Na zdjęciach warszawskiej ulicy widać, jak nowe mięso je się starym widelcem” Adam Mazur
Czas na kolejną wystawę z tematyką nawiązującą do mojej ukochanej Warszawy. Ponownie kieruję swe kroki na Rynek Starego Miasta do Muzeum Warszawy. Tym razem wystawa fotograficzna: Błysk, mat, kolor. Fotografia i Warszawa lat 90. Relacja poniżej.
„Ludziom przydałby się czasem jeden dzień wolny od życia” św. Augustyn
Kolejny przystanek na oddech i refleksję zarazem. Tym razem zatrzymuję się w Muzeum Warszawy. To tak w ramach uzyskania życiowego balansu, zniwelowania stresu, podładowania mentalnych akumulatorów. Relacja z wizyty poniżej.
„Zadzwonił o tej samej godzinie,
O której pękło mu serce…
Jego powrót do życia cegła cegle
Opowie, a Wisła reszte doszepce”
Irena Lecijewska-Anczarska
Mało tego czasu tylko we dwoje. Bardzo mało. Skoro udało się ogarnąć krótką chwilę tylko dla siebie, postanowiliśmy po obcować ze sztuką. Całkowicie zmieniamy otoczenie. Relacja poniżej.
