„Oczywiście, że rock nie obalił komuny, ale dał ludziom namiastkę wolności. Przybliżył coś, czego na taką skalę nie doświadczyły poprzednie, powojenne pokolenia. Setki, czasem tysiące osób na koncertach musiały robić na władzy gigantyczne wrażenie” Jary
Zainspirowany – w trakcie wycieczki „ogórkiem” – przystaję na krótką chwilę na warszawskiej Pradze przy ulicy Markowskiej 15a, by zawiesić oko na reaktywowanej w 2018 roku stacji benzynowej. Relacja poniżej.
„Czernieją pola orne,
Milczące i pokorne.
Pośród nich świeże kliny
Zielonej oziminy.
Na widnokręgu lasy
Dłużą się w sine pasy.
Dalekich wzgórzy grzbiety
Przywdziały mgieł fiolety.
W górze niebiosa senne,
Mleczne i bezpromienne.
Prostota apostolska,
Szara zaduma polska.” Leopold Staff
Krótki przystanek od pędzącej rzeczywistości z historią w tle. Tym razem w typowo jesiennej scenerii, z krajobrazem skąpanym w gęstej mgle. Relacja poniżej. Czytaj dalej
„Wychowywać to znaczy: nie deptać, nie poniewierać, nie gasić, spieszyć, dziecko ma prawo by było tym czym jest” Janusz Korczak
Kolejny smak wspólnie zrealizowanej przygody. Tym razem w ramach projektu ojciec i syn wyskakujemy pooddychać świeżym powietrzem. Kampinoski Park Narodowy stwarza ku temu idealne warunki. Oddycham poczuciem wdzięczności, delektuję się relacją jaką mam zaszczyt współtworzyć. Świetnie być tatą. Relacja poniżej.
„Socjalizm rysował mi się mętnie w wyobrażeniu jako propozycja zubożenia rzeczywistości, jako wolność, równość, sprawiedliwość i szczęście z podejrzanego lukru” Leopold Tyrmand
Kontynuujemy podążanie historycznym szlakiem matematyków (Marian Rejewski, Jerzy Różycki, Henryk Zygalski), którzy złamali kod Enigmy (wcześniej Szlakiem piwnic Pałacu Saskiego i Bruhla). Relacja poniżej.
„Nie ma dzieci – są ludzie, ale o innej skali pojęć, innym zasobie doświadczenia, innych popędach, innej grze uczuć.” Janusz Korczak
Za nami ostatni weekend lata. Pożegnaliśmy go aktywnie. Relacja poniżej.
„Nie wiadomo, co będzie jutro. Następny dzień może nie nadejść. Cieszę się z tego, co mam, i czasem z tego, czego nie mam. Nadal przywołuję poczucie wdzięczności, które jest najlepszym lekarstwem na zwątpienia” Jary
Po pikniku w przedszkolu wyskakujemy świętować urodziny Marty… 🙂 Minęło sporo czasu od daty urodzin, ale tak wygląda obecnie nasza rzeczywistość. 🙂 🙂 🙂 Udajemy się na Zamek Królewski. Relacja poniżej.
„Historia trwa. Opowieść nie kończy się nigdy” Andrzej Sapkowski
Nasza randka ponownie w Trójmieście. Skoro bez Adasia, dysponując znacznym zasobem energii, wykorzystujemy niemalże każdą chwilę. Nie mniej jednak od początku… Relacja poniżej.
„To czego nie mogliśmy wykrzyczeć światu, zakopaliśmy pod ziemią (…)
Niechaj ten skarb dostanie się w dobre ręce, niechaj doczeka lepszych czasów, niechaj zaalarmuje świat, który zgubił się w XX wieku (…)
Chciałbym doczekać chwili, gdy skarby przez nas ukryte zostaną odkopane i świat dowie się całej prawdy” Dawid Graber
Był Umschlagplatz.
Był spacer wzdłuż muru getta.
Podążam dalej w stronę mroku…
Wkraczam głębiej…
Dzisiaj oglądam kolejne miejsca…
Wewnątrz piekielnego świata stworzonego społeczności żydowskiej przez niemieckiego okupanta. Relacja poniżej.
„Usuwanie śladów lekceważy obowiązek pamięci. Czy nie należałoby stare ślady zachować i je Warszawie przywrócić? Odzyskać przynajmniej część zasypanego miasta? Wydobyć na powierzchnię fundamenty budynków XIX-wiecznej stolicy, jak w Rzymie wydobyto zabytki Forów cesarskich, a w Pompejach – domus? Jak by wyglądały, za sto czy tysiąc lat, ruiny powstania w getcie i powstania warszawskiego, gdybyśmy wydobyli je dzisiaj z mickiewiczowskiego snu i zapomnienia? Czy bardzo by się różniły od ruin Pompejów?” Guido Morpurgo
Przystanek przy Umschlagplatz zrobił na mnie spore wrażenie. Stąd też kolejnym krokiem w trakcie mojej podróży szlakiem historii losów Żydów w Warszawie było odwiedzenie urywków muru dawnego getta. Czasu niewiele, zatem przy tym podejściu odwiedzam zaledwie kilka najbardziej znanych fragmentów oraz pomnik symbolizujący drewnianą kładkę, która istniała w okresie okupacji niemieckiej. Relacja poniżej.
„Wchodzimy na Umschlagplatz. Jest to plac, z którego odchodzą pociągi w zaświaty, pierwszy i jedyny taki plac na całym świecie” Noemi Szac Wajnkranc
W okolicy nie bywam często… Sięgając do swej pamięci dochodzę do wniosku, iż kręciłem się w tym kwartale ulic przy okazji realizowania biegów celebrujących odzyskanie przez Polskę niepodległości (2013, 2014, 2015, 2016, 2019). Wówczas jednak nie było jakoś po drodze… Dziś przechadzam się z pełną świadomością i zaangażowaniem emocjonalnym. Relacja poniżej.
