„Kokosz: Kto w epoce lotów na miotłach wierzy w czarodziejskie obrusy?“ Janusz Christa
Drzewiej bywałem z Mamunią na Litewskiej, ale to zazwyczaj na ostrym dyżurze, jak istniał tu jeszcze dziecięcy szpital. 🙂 Dziś w ramach relaksu razem udajemy się na spektakl lekki i przyjemny. Na musical silnie wiążący się z moim dzieciństwem. Czas na kolejną, magiczną podróż w czasie. Wkraczamy do Teatru Syrena. Relacja poniżej.
„Dawno, dawno temu…
… ktoś walczył o nasze marzenia.”
Kolejna inspirująca wystawa w Pałacu pod Blachą. Przystaję na kilka chwil, aby na historycznym polu odnaleźć nie tylko inspirację, ale również poczuć wdzięczność za to, co posiadam. Miłość i obowiązek. Powstanie Styczniowe 1863. Relacja poniżej.
„Patriotyzm nie polega na przekrzykiwaniu się kto Polskę bardziej kocha. Rzecz w tym , aby po cichu, z zaciętymi zębami, nieco pochylonym karkiem, ale z podniesioną głową żyć w niej i nie uciekać.” Aleksander Kamiński
Kolejny epizod mojej wizyty w Cytadeli Warszawskiej – po Muzeum Katyńskim – stanowi „Przedsionek Syberii”. Jedno z najważniejszych miejsc martyrologii polskiej z epoki zaborów. Relacja poniżej.
„Mogiłami jest znaczona historia Polski… Takiej mogiły jeszcze nie było” Wacław Lachert
Odwiedzona przeze mnie cytadela to jedna z największych w Europie, XIX-wieczna twierdza. Pozostałość po mrocznych czasach. Czasach gdy stłamszeni byliśmy przez wschodnich sąsiadów. Zbudowana na rozkaz cara Mikołaja I, po upadku powstania listopadowego, na koszt Polaków (8,5 tony czystego złota). Za czasów zaborów nosiła nazwę Cytadeli Aleksandrowskiej. Obecnie m.in. miejsce pamięci. Inspirujące do refleksji. Zwiedzanie Cytadelii Warszawskiej zaczynam od Muzeum Katyńskiego. Relacja poniżej.
„Świat fotograficznego postkomunizmu jest kreowany przez jaskrawy kontrast między przedstawionymi w fotoreportażach bogatymi i biednymi, protestującymi i rządzącymi (…) W nowej epoce starzy rywalizują z młodymi, którzy wyszli z podziemia i rosną w siłę w ilustrowanych dodatkach do gazet. Na zdjęciach warszawskiej ulicy widać, jak nowe mięso je się starym widelcem” Adam Mazur
Czas na kolejną wystawę z tematyką nawiązującą do mojej ukochanej Warszawy. Ponownie kieruję swe kroki na Rynek Starego Miasta do Muzeum Warszawy. Tym razem wystawa fotograficzna: Błysk, mat, kolor. Fotografia i Warszawa lat 90. Relacja poniżej.
„To nie to, że z wiekiem stajemy się dziećmi. Wiek po prostu pokazuje, jakimi dziećmi pozostaliśmy” Johann Wolfgang von Goethe
Klasyka za nami. Rodzinna rzecz jasna. 🙂 Pora zatem na coś nowego. Pierwsze w tym roku kalendarzowym wyjście w ramach projektu ojciec i syn. Uwielbiam ten czas. Zawsze serce przyśpiesza… gdy czuję zapach wirującej magii, w momencie cementowania się naszej męskiej więzi. Jedziemy na Bielany. Dziś szopka ze zwierzątkami. Relacja poniżej.
„Przenieśmy się do Warszawy z czasów Canaletta poprzez jego obrazy, pokazujące miasto w pełni słonecznego lata, w naturalnym dzienym oświetleniu, raczej po południu, kiedy ulice częściowo kryją się w cieniu, a oświetlone fasady lśnią jak pozłacane” Canaletto i jego Warszawa
Wcześniejsza wystawa: Jan Piotr Norblin. Sentymentalny reporter, stanowiła wspaniały przedsmak tego, co nadciąga… Ukochana ma Warszawa za czasów minionych. Tym razem wehikuł czasu, jakim jest obcowanie z dziełami Canaletta, na krótko odrywa mnie od spraw doczesnych. Udaję się na Zamek Królewski w Warszawie, by podziwiać dzieła Bernarda Francesco Paolo Ernesto Bellotto. Relacja poniżej.
„Człowiek jest więźniem przyzwyczajenia” Joseph Murphy
W ramach kolejnej, krótkiej odskoczni od rzeczywistości na chwilę przystaję w Łazienkach Królewskich. Niestety zamknięto przede mną wrota Pałacu na Wyspie z racji wizyty oficjeli. Trudno… Nie daję się jednak i kieruję swe kroki w stronę Pałacu Myślewickiego. Wielokrotnie odwiedzałem Łazienki, a nigdy nie wstąpiłem do jego środka. Relacja poniżej.
„Potęga tych drobnych przedmiotów, w których zawarte są ludzkie uczucia, pokonuje czas” Howard Carter
Kolejny długi weekend… Tym razem stawiamy na rodzinne spotkania. Nasze szeregi zasila Kuba. Relacja poniżej.
„Zwiedzaj świat. To lepsze niż najpiękniejszy sen” Ray Bradbury
Jak, co roku, czas na spotkanie z Ekipą z Kapsa. Kilka dni w oderwaniu od rzeczywistości. Ponownie zjeżdżamy się na południu Polski (w zeszłym roku był Beskid Sądecki). Relacja poniżej.
