„Im więcej ci dano, tym więcej jesteś winien Ojczyźnie i bliźnim” Karolina z Brzezia Lanckorońska

W wolnych chwilach kontynuujemy obcowanie ze sztuką. Tym razem kierujemy swe kroki do Muzeum Narodowego w Warszawie (ostatnim razem byliśmy tutaj na wystawie Przesilenie. Malarstwo Północy 1880-1910) na wystawę czasową Arkadia. Idealny motyw na randkę dla nas. 🙂 🙂 :-). W końcu, właśnie w podwarszawskiej Arkadii oświadczyłem się mej szanownej Małżonce… Relacja poniżej.

Motyw arkadyjski jest bliski memu sercu. Koi me wnętrze. Idylliczne obrazy, skupiające się na bliskości z naturą, na harmonii…

Świat faunów, nimf, satyrów. Erotyzm w ujęciu sztuki. Do tego hedonizm w otoczeniu natury…

Odwiedzając liczne miejsca w wielu z nich odnajdujemy nasz ukochany Wilanów. Nie inaczej jest i tutaj…

Wypatrzyłem także moją ukochaną architekturę. Na zdjęciu pozostała jedyna z kilku karczem Babińskich przy stacji Oratowo. Autorstwa Aleksandra Kuczyńskiego w cyklu Ziemiańska idylla. Mitologia siedzib szlacheckich dawnej Rzeczypospolitej (czerwiec 1910).

Ponowne spotkanie z Jackiem Malczewskim.

Czy też z Piotrem Norblinem.

Rzym. Wieczne miasto…

Zaduma nad komuną hippisów. Wspólnotowy aspekt życia hippisów autorstwa Feliksa Topolskiego.

Na wystawie nie zabrakło także odniesień do czasów PRL’u.

I do smutnego etapu nieustannych niedoborów. Niebo Zbyluta Grzywacza ukazuje ludzi stojących w wszechobecnych kolejkach przed sklepem na szaroburej ulicy. Nad ludźmi rozciąga się niebo pokryte chmurami z mięsa.

Motyw Arkadii nawiązujący także do naszej matki Ziemi, do wątków ekologicznych.

Pozytywnie naładowani opuszczamy Muzeum Narodowe w Warszawie. Fantastyczny motyw przed nadciągającym weekendem. Swoją drogą jestem pozytywnie zaskoczony liczbą zwiedzających. Okazuje się, że późne piątkowe popołudnie i wizyta w Muzeum Narodowym w Warszawie to nie lada atrakcja dla wielu osób. Wow. Działamy Działamy dalej.