„Wolę jedno życie z Tobą niż samotność przez wszystkie ery tego świata” J. R. R. Tolkien
Kolejna randka tym razem w plenerze. Udajemy się w miejsce, o którym wspólnie myśleliśmy od wielu lat… Kompleks niemalże po sąsiedzku, skryty za szczelnym płotem. Turystyczna destynacja, która wreszcie doczekała się na swoją kolej. Przed nami odsłaniają się arkana Zespołu Pałacowo-Parkowego w Natolinie. Żywego skansenu. Malowniczej pocztówki czasów, które dawno odeszły do lamusa. Relacja poniżej.
„Gdy walka ustanie, gdy kielnia i kilof zastąpią bagnet i karabin, rozpocznie się wielkie dzieło odbudowy” Lech Niemojewski
Ostatnio – w ramach randki – pojawiliśmy się na Zamku Królewskim, teraz czas przenieść się do czasów PRL. Skoro Synek poza naszym zasięgiem, serwujemy sobie sentymentalną podróż w czasie. Jak również w schronieniu muzeum uciekamy od przejmującego chłodu zimy. Zaliczamy Muzeum Życia w PRL. Relacja poniżej.
„W zrujnowanym lokalu na Woli,
na harmonii poleczkę ktoś rżnie
Już litrówka znów stoi na stole
a pod stołem już puste są dwie
Trzech kolegów popija powoli a harmonia
bez przerwy im gra
To spotkanie dziś będą oblewać
do dnia, Piekutoszczak, Feluś i ja”
Stefan Wiechecki
Tym razem w ramach randki przechadzamy się po Stolicy. Idealny motyw na zwalczanie jesiennego przesilenia, które rok rocznie mi towarzyszy. Mą ciekawość wzbudziło połączenie współczesności z przeszłością stąd też pojawiamy się w dawnej Fabryce Norblina. To także mała sentymentalna podróż. Ostatnim razem byłem tu… w szkole podstawowej, w Muzeum Przemysłu. W okolicy natomiast bywałem często bowiem w pobliżu na ul. Siennej pracował Tata. Drzewiej… Relacja poniżej.
„Dobrze jest umierać, gdy się ma świadomość, że zrobiło się w życiu coś naprawdę dobrego, że pozostanie się w pamięci choćby kilku ludzi i będzie się przykładem dla potomnych” Vincent van Gogh
Po muzycznej randce stawiamy na kolejną ze sztuką w tle. Ostatnio raczyliśmy oczy światem Rembradta, tym razem stawiamy na Van Gogha. Mało doceniany za życia, owładnięty chorobą psychiczną, obecnie uważany za jednego z największych malarzy w historii. Zaczynamy… Relacja poniżej.
„Zadzwonił o tej samej godzinie,
O której pękło mu serce…
Jego powrót do życia cegła cegle
Opowie, a Wisła reszte doszepce”
Irena Lecijewska-Anczarska
Mało tego czasu tylko we dwoje. Bardzo mało. Skoro udało się ogarnąć krótką chwilę tylko dla siebie, postanowiliśmy po obcować ze sztuką. Całkowicie zmieniamy otoczenie. Relacja poniżej.
