„To nie to, że z wiekiem stajemy się dziećmi. Wiek po prostu pokazuje, jakimi dziećmi pozostaliśmy” Johann Wolfgang von Goethe
Klasyka za nami. Rodzinna rzecz jasna. 🙂 Pora zatem na coś nowego. Pierwsze w tym roku kalendarzowym wyjście w ramach projektu ojciec i syn. Uwielbiam ten czas. Zawsze serce przyśpiesza… gdy czuję zapach wirującej magii, w momencie cementowania się naszej męskiej więzi. Jedziemy na Bielany. Dziś szopka ze zwierzątkami. Relacja poniżej.
„Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona” Jean-Jacques Rousseau
Kontynuuję rodzinną tradycję. Na życzenie Adasia, w ramach spaceru, kierujemy się na Miodową obejrzeć ruchomą szopkę. Relacja poniżej.
„Przenieśmy się do Warszawy z czasów Canaletta poprzez jego obrazy, pokazujące miasto w pełni słonecznego lata, w naturalnym dzienym oświetleniu, raczej po południu, kiedy ulice częściowo kryją się w cieniu, a oświetlone fasady lśnią jak pozłacane” Canaletto i jego Warszawa
Wcześniejsza wystawa: Jan Piotr Norblin. Sentymentalny reporter, stanowiła wspaniały przedsmak tego, co nadciąga… Ukochana ma Warszawa za czasów minionych. Tym razem wehikuł czasu, jakim jest obcowanie z dziełami Canaletta, na krótko odrywa mnie od spraw doczesnych. Udaję się na Zamek Królewski w Warszawie, by podziwiać dzieła Bernarda Francesco Paolo Ernesto Bellotto. Relacja poniżej.
„Komu trzy tysiące lat nie mówią nic, niech w ciemności niewiedzy żyje z dnia na dzień.“ Johann Wolfgang von Goethe
2022
…
Dobry Rok.
Rok sentymentów.
Rok wypełniony dojrzewaniem i pracą nad swym wnętrzem.
Rok obfitujący w troskę o psychiczny balans.
Rok skupienia się na własnych projektach, na Bliskich, by nie dać się wciągnąć w panującą narrację.
Rok pełen rozmyślań, refleksji na temat przemijania.
Rok nieustannego poszukiwania argumentów, by znaleźć choćby cień spokoju po stracie Mentora.
Czuję wdzięczność za ten rok.
Wewnętrzna świadomość czasu i roli do odegrania ewoluuje.
Spełniam się.
„Człowiek nigdzie naprawdę nie był, póki nie wróci do domu.” Terry Pratchett
Totalny hit!!! Całkowicie nieprzewidziana PRZYGODA. Nie wyjeżdżamy, jak to pierwotnie zakładaliśmy, lecz po raz pierwszy w naszej wspólnej historii piszącej się w Wilanowie – wyjąwszy rok, gdy kupiliśmy mieszkanie i było urządzane – na Sylwestra zostajemy w domu.
