„Jaka wielka jest Warszawa!
Ile domów, ile ludzi!
Ile dumy i radości
W sercach nam stolica budzi!
Ile ulic, szkół, ogrodów,
Placów, sklepów, ruchu, gwaru,
Kin, teatrów, samochodów
samochodów spacerów i obszaru!
Aż niestara Wisłą cieszy,
Ze stolica tak urosła,
Bo pamięta ją malutką,
A dziś taka jest dorosła.”
Warszawa, Julian Tuwim

Należycie spożytkowany czas wolny. Razem z Adasiem udajemy się ponownie w stronę Starówki. Pozostawiamy kolejne wspólne ślady na szlaku naszej historii. Przeplatamy sieć wspólnych chwil cementując naszą relację ojciec – syn. Relacja poniżej.

Pierwsza architektoniczna atrakcja to Dom Łaziebny, czy też Budynek Łazienek Teodozji Majewskiej, który wzniesiony został w latach 1832-1835 z inicjatywy rodziny Stanisława Majewskiego. Usytuowany był blisko znajdującego się drzewiej prywatnego mostu łyżwowego na Wiśle. Wzrok przyciąga płaskorzeźba umiejscowiona w tympanonie. Jest po prostu piękna. Motywy mitologiczne przemawiają do mnie z pełną mocą. A Adaś nauczył się… znikać 🙂 🙂 🙂

Przemierzamy przez Mariensztat – gdzie zainicjowane zostały, jako pierwsze, prace związane z odbudową powojennej Warszawy.

Pałac Pod Blachą (Dom Reffusa) powstał w 1651 roku. Późnobarokową formę przyjął w trakcie przebudowy zainicjowanej przez ród Lubomirskich w latach 1720 – 1760. Nazwę zawdzięcza rzadkiemu w owym czasie pokryciu miedzianą blachą. W 1777 roku pałac zakupił król Stanisław August Poniatowski, by przekazać go swojemu bratankowi księciu Józefowi Poniatowskiemu.

Poza ponowną wizytą na Placu Zamkowym pokazuję Adasiowi także oryginalny fragment trzonu pierwotnej Kolumny Zygmunta. Zaznajamiamy się także z kolejnymi warszawskimi śladami Marszałka bowiem w dniu 14.11.1920 r. Józef Piłsudski podczas obchodzonego Święta Niepodległości otrzymał na Placu Zamkowym buławę marszałkowską. Buława jest przechowywana na Zamku Królewskim.

W związku z jubileuszem 50-lecia podjęcia decyzji o odbudowie Zamku Królewskiego postanowiliśmy z Adasiem wstąpić na jego dziedziniec. Dostrzegliśmy tam skarbonkę. Pojawiła się, jak niegdyś… i powoli zaczyna się zapełniać. 🙂

Bazylika archikatedralna Św. Jana przy ul. Świętojańskiej 8. Jedna z najstarszych świątyń Warszawy. Skrywa arcyciekawą historię bowiem w jej murach wygłaszał kazania ksiądz Piotr Skarga, Władysław IV Waza zaprzysiągł swoje pacta conventa, tu odbywały się śluby, koronacje dwóch władców Polski, pogrzeby wielu osobistości oraz została zaprzysiężona Konstytucja 3 maja. To także jedno z miejsc związanych z Marszałkiem Piłsudskim. Na ścianie prawej nawy znajduje się epitafium Marszałka. Natomiast w dniu 17 maja 1935 w Archikatedrze została odprawiona msza żałobna na cześć Marszałka celebrowana przez kardynała Aleksandra Kakowskiego.

Obowiązkowo trzeba było pojawić się na Rynku Starego Miasta.

Budynek za nami wzniesiony został w 1731 roku dla prezydenta Starej Warszawy Józefa B. Loupiego. Po 1750 roku przebudowany dla Jana Małachowskiego. Zniszczony w trakcie wojny. Odbudowany w latach 1948-1949. Obecnie mieści PTTK.

Działamy Działamy dalej.