„Dawna Warszawa to nie tylko architektura, wydarzenia wielkiej historii, salony, literatura, słynne nazwiska i Teatr Wielki… Warszawa wspomnień to także ciemne podwórka z całą galerią domokrążców, to rękodzielnicy z suteren i przedmieść, to jej zwykli ludzie, przechodnie. Cały gasnący folklor Warszawy, jej obyczajowość, żart niezrównany, sentyment – rodem są właśnie z pustoszejących już kątów, których ostatni starzy mieszkańcy, odchodząc, zabierają ze sobą w wieczną niepamięć drobniutkie sprawy wielkiego miasta” Jerzy Ficowski

Będąc na fali obecnych zainteresowań Adasia w wolnym czasie udajemy się odwiedzić nową siedzibę Muzeum Wojska Polskiego. Projekt Ojciec i Syn w toku… Relacja poniżej.

Debiut z Synkiem w obrębie murów Cytadeli warszawskiej. Moja zaś 3 wizyta ostatnimi czasy (Muzeum Katyńskie, Muzeum X Pawilonu). Rzecz jasna na Muzeum Historii Polski też przyjdzie czas.

Nie mogło zabraknąć Władysława Jagiełły. I ulubionego ostatnimi czasy wątku Adasia: Bitwy pod Grunwldem.

Średniowiecze wywarło na mnie największe wrażenie… Przechadzając się pośród eksponatów człowiek chłonie przeszłość swymi zmysłami…

Królewskie akcenty…

Świetnie i owocnie spędzone chwile. Adaś podążał od eksponatu do eksponatu i nakręcał się coraz to bardziej. Wystawa interesująca. Czuć przestrzeń i możliwości jakie stwarza nowa lokalizacja muzeum.

Jest i naczelny Wódz dosiadający Kasztankę…

Ekspozycja dobitnie uzmysławia mi, że lwia część naszej historii opiera się na okrucieństwach wojen. Usytuowanie na mapie pięknego kraju nad Wisłą zawsze stanowił łakomy kąsek dla łaknących coraz to więcej i więcej sąsiadów…

Przepływ energii między nami jest wręcz nieprawdopodobny. Dzięki Adasiowi nieustannie spoglądam na otaczający mnie świat z zupełnie innej perspektywy.

Samo miejsce, w którym się znajdujemy jest nieprawdopodobne. Nowa bryła nie jest w stanie zagłuszyć szeptów przeszłości. Okalające nas mury wciąż snują opowieści o okrucieństwach, które się tutaj rozgrywały. Swoją drogą myślę, że lokalizacja nie tylko Muzeum Wojska Polskiego, ale i Historii Polski jest jak najbardziej właściwa. O historii bezsprzecznie należy pamiętać, nie mniej jednak trzeba też funkcjonować we współczesności. Podążać za cykającym zegarem i permanentnie przesuwającymi się jego wskazówkami. Działamy Działamy Dalej.