„Bądź takim, abyś nie musiał czerwienić się sam przed sobą” Victor Hugo

Obojętność – jedna z największych chorób naszego umysłu. Niweluje dar życia, jaki otrzymaliśmy od Stwórcy. Powoduje, że przesypiamy upływający nieubłaganie czas. Jak zauważa Randy Gage „Nasz umysł zaczyna uczyć się różnych rzeczy, zanim nauczymy się chodzić. Nasza wizja świata ukształtowuje się, zanim skończymy dziesięć lat. Większość ludzi nie wie, że posiada ukształtowaną wizję świata. Nigdy też nie próbuje jej kwestionować. Szczęśliwi ludzie sukcesu robią to zawsze”.

Podnoszę głos z nadzieją, że kolejne osoby obudzą się. Podejmą wyzwanie życia… Rozwiną zwinięte dotąd żagle, by poczuć silny pęd wiatru wypychającego ich na szerokie wody.

Potrząsam otaczającą mnie rzeczywistością, by ustrzec bliskich przed przespaniem najpiękniejszego okresu w swoim życiu… Niczym Piotruś Pan wzlatuję ku słońcu z nadzieją, że coraz większa ilość osób odnajdzie swoją Nibylandię. Jesteśmy stworzeni do życia w szczęściu i kreowania pięknych rzeczy. Nie zmarnujmy takiej szansy.

Z chwilą, gdy ogarnia cię lenistwo lub, co gorzej zwątpienie: pomyśl o tych wszystkich szarych ludziach, których mijasz na ulicy. O jednostkach pędzących nie wiadomo dokąd bowiem nie mają jasno sprecyzowanych celów. A potem zastanów się czy chcesz być taki jak oni???. A może masz ambicję być kimś innym? Jak zawsze wybór należy tylko i wyłącznie do Ciebie. Celem refleksji zachęcam do zapoznania się z dziesięciominutowym filmem:

Ważne, by poszukiwać własnych dróg. Wydeptywać indywidualne ścieżki, aby odczuwać poczucie satysfakcji i spełnienia. Cóż z tego, że jawi się piękny widok skoro ja potrzebuję przestrzeni. Napawam nim swój wzrok, po czym przedzieram się przez leśną gęstwinę. Nie odpowiada mi rola wyłącznie widza. Pragnę być samodzielnym reżyserem własnego teatru życia. Zaspokajanie widokiem jedynie oczu okalecza duszę…