„Problemy to zakręty na drodze do naszych celów” Paweł Borecki

Nieprzewidziane są koleje naszych życiowych dróg. Po stracie bliskiej osoby możemy nie wytrzymać napięcia i stoczyć się w zasadzie na samo dno, niszcząc wszystko to, co do tej pory udało nam się stworzyć. Ważne jednak, by w pewnym momencie zatrzymać się i zapytać samego siebie:
Co dalej?
Czy to jest życie, jakiego oczekiwałem?

Odszukiwać sensu swego istnienia możemy na szereg różnych sposobów. Ważne, by odnaleźć swój. Ten zaproponowany przez główną bohaterkę Cheryl jest mi bliski z racji pociągu do naturalizmu. Upadając bardzo nisko dziewczyna rzuca wszystko i rusza na samotną pieszą wędrówkę przez Stany Zjednoczone. Pozostając sam na sam z przyrodą wkracza w zasadzie w każdy zakamarek swego umysłu, dzięki czemu film skłania widza do głębokiej refleksji. W połączeniu z dużą dozą melancholii po jego obejrzeniu można wyciągnąć wiele pouczających i inspirujących wniosków. Siłą rzeczy przypomina starą maksymę, że to my jesteśmy kowalami własnego losu. Nawet z najbardziej krytycznej sytuacji jesteśmy w stanie wyjść na prostą.
Serdecznie polecam. Zwiastun znajdziecie tutaj: