PAŁAC LUBOMIRSKICH

Dla Polski Warszawa przede wszystkim paliła się.” Miron Białoszewski

Pałac wzniesiony przed 1712 rokiem z inicjatywy rodziny Radziwiłłów. W ręce Aleksandra Lubomirskiego trafił już po pracach remontowych kierowanych przez Jakuba Fontanę. Do czasu budowy gmachu Teatru Wielkiego była to największa kolumnada w Warszawie. Rezydencję zamieszkiwała Rozalia Lubomirska, jedyna Polka ścięta na gilotynie w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

W 1970 roku obrócony o 78 stopni w stosunku do dawnego położenia. Przemieszczono go na 16 specjalnie wybudowanych torach, napędzany 11 prasami hydraulicznymi. W ramach uporządkowania Placu Żelaznej Bramy. Z jednej strony zasłaniał Halę Gwardii, z drugiej zaś efektowną kolumnada zamknęła perspektywę głównej alei Ogrodu Saskiego.

Działamy Działamy dalej.