URZECZE NA SILEXIE

Wisło szara, nie zamieniłbym cię na dumną Tamizę, ani zawrotną Niagarę, ani tajemniczą Zambezi ani magiczny Ganges. Tamte może stokroć piękniejsze, mówiłyby do mnie językiem, którego nie rozumiem. Wisło szara, kocham twe brzegi, porosłe krzywą wierzbiną, która przegląda się w twych nurtach, kocham twe piaski i gwiazdy, które kapią się w twych wodachJanusz Korczak

Po sutym sobotnim osiemnastkowym obiedzie trzeba się nieco poruszać. W związku z tym, iż totalnie spodobało mi się w piątek – tęskniłem za kręceniem korbą – wykorzystuję niedzielne promienie słoneczne. Kolejny projekt, do którego wracam. Kręcę korbą po Nadwiślańskim Urzeczu. Irbis niesie mnie pośród następnych miejsc wiążących się z tym mikroregionem etnograficznym. Relacja poniżej.

Czytaj dalej

MAŁA „KORONA URZECZA”

„(…) wiem, że nie pójdę na żadną służebność myśli, sumienia i egzystencji, że nie poprawię sobie niczego w życiu za cenę tego, w co wierzę, co zdaje mi się słuszne i godne mej lojalnościLeopold Tyrmand

Do tej odznaki podchodzę z ogromnym sentymentem. W wątki związane z Nadwiślańskim Urzeczem zacząłem wkręcać się podczas wizyty w Wiączeminie Polskim (podczas kręcenia korbą z Bartoszem). Zamieszkanie w tym historycznym regionie etnograficznym dodatkowo nakręca mnie do zaznajamiania się z przeszłością. Pierwszy stopień już w posiadaniu. Pochylam się nad kolejnym. Z założenia, jak największą ilość obiektów pragnę odwiedzić z Adasiem w ramach projektu ojciec i syn. Działamy Działamy dalej.

TOPOLA BIAŁA „MARYNA”

Cisza jest żywiołem, w którym formują się rzeczy wielkieThomas Carlyle

Kontynuujemy turystyczną przygodę z mikro regionem etnograficznym Nadwiślańskiego Urzecza. W ramach wolnego popołudnia i projektu ojciec i syn wyrywamy się z warszawskiego uścisku miejskiej dżungli. Relacja poniżej.

Czytaj dalej