„Gdy walka ustanie, gdy kielnia i kilof zastąpią bagnet i karabin, rozpocznie się wielkie dzieło odbudowy” Lech Niemojewski
Ostatnio – w ramach randki – pojawiliśmy się na Zamku Królewskim, teraz czas przenieść się do czasów PRL. Skoro Synek poza naszym zasięgiem, serwujemy sobie sentymentalną podróż w czasie. Jak również w schronieniu muzeum uciekamy od przejmującego chłodu zimy. Zaliczamy Muzeum Życia w PRL. Relacja poniżej.
„Jak uśmiech dziewczyny kochanej
Jak wiosny budzącej się wiersz
Jak świergot jaskółek nad ranem
Młodzieńcze uczucia nieznane
Jak rosa błyszcząca na trawie
Miłości rodzącej się wiersz,
Tak serce raduje piosenki tej śpiew.
Piosenki o mojej Warszawie”
Albert Harris
Niby czas nie jest z gumy, ale w rwetesie ostatnich wydarzeń wynajduję dosłownie moment, aby udać się na warszawski Żerań. Dzięki temu rozgrywa się kolejna podróż w czasie. Mam kilka chwil wyłącznie dla siebie. Pora na samotną podróż w czasie. Na reminiscencję. Relacja poniżej.
