„… abyście rozpoczęte dzieło postawienia Ojczyzny rządną, szczęśliwą i poważaną do skutku przywieść mogli” Julian Ursyn Niemcewicz
Pojawia się wolna chwila, co za tym idzie pozostaje DZIAŁAĆ. 🙂 Odrywam się od codzienności dosłownie na kilka chwil, ale chwil niezmiernie sentymentalnych. Rzecz jasna porywam ze sobą Adasia i kręcimy korbą. Relacja poniżej.
„Jeśli wewnątrz jest tak ładnie jak na zewnątrz, to zdaje się ludzie będą zadowoleni; Budujecie na lata, chodzi o to, żeby ci, którzy będą tu mieszkali za 20 – 30 lat, nie mówili źle o was” Edward Gierek 13.01.1977
Startujemy… Pierwszy raz w tym sezonie. 🙂 To nasz wspólny projekt. Pisząc wspólny mam na myśli fakt, iż Adaś mocno domagał się wspólnego kręcenia korbą w układzie – ja kręcę, On siedzi w foteliku. 🙂 🙂 🙂 Jak już nie raz pisałem: mi dwa razy pewnych kwestii powtarzać nie trzeba. Nigdy. A w ukochanym projekcie Ojciec i Syn tym bardziej. Plan wycieczki, w mocno sentymentalnym wymiarze, wykrystalizował się po zaznajomieniu się z pozycją Mariusza Prządka „Sekrety Ursynowa„. Z każdą przeczytaną stronicą nasilały się w mym umyśle wspomnienia z dzieciństwa, okresu gdy byłem nastolatkiem, czy już dojrzałym mężczyzną. Czas pokazać Dziedzicowi Ursynów moimi oczyma. Dla mnie Ursynów magiczny, pełen pozytywnych emocji, nieprawdopodobnych wibracji. Wypełniony chwilami z mojego dotychczasowego życia. Czas na pierwszą odsłonę, poniżej krótki wycinek wiążący się z wybranymi kilkoma miejscami. W końcu 2023 to rok przepełniony sentymentem w różnym wymiarze. Relacja poniżej.
„Musisz pomyśleć o czymś cudownym. A takie myśli uniosą cię same w powietrzu.” James M. Barrie
Klimat Teatru Buffo przypadł nam do gustu. 🙂 🙂 🙂 Stąd też od razu po Świętach Wielkanocnych udajemy się na ul. Marii Konopnickiej 6. To nasza trzecia musicalowa wizyta przy ul. Konopnickiej 6 (wcześniej Metro, Romeo i Julia). Tym razem z Karolcią. Jak zobaczyłem, że grają Piotrusia Pana nie mogło być inaczej. Musiałem poczuć klimat tego musicalu. Właśnie konkretnie tego. I to przy udziale Siostrzyczki. Taka mała forma wspólnego powrotu do dzieciństwa, choćby na chwilę, dzięki magicznej aurze teatru. Relacja poniżej.
„Kokosz: Kto w epoce lotów na miotłach wierzy w czarodziejskie obrusy?“ Janusz Christa
Drzewiej bywałem z Mamunią na Litewskiej, ale to zazwyczaj na ostrym dyżurze, jak istniał tu jeszcze dziecięcy szpital. 🙂 Dziś w ramach relaksu razem udajemy się na spektakl lekki i przyjemny. Na musical silnie wiążący się z moim dzieciństwem. Czas na kolejną, magiczną podróż w czasie. Wkraczamy do Teatru Syrena. Relacja poniżej.
