„Historia trwa. Opowieść nie kończy się nigdy” Andrzej Sapkowski
Nasza randka ponownie w Trójmieście. Skoro bez Adasia, dysponując znacznym zasobem energii, wykorzystujemy niemalże każdą chwilę. Nie mniej jednak od początku… Relacja poniżej.
„Dzik jest dziki, dzik jest zły,
Dzik ma bardzo ostre kły.
Kto spotyka w lesie dzika,
Ten na drzewo szybko zmyka.” Jan Brzechwa
W piątek działkowe powitanie wiosny, natomiast w sobotę w ramach projektu ojciec i syn ma miejsce nasza druga wizyta w Urzędzie Dzielnicy Wilanów. Ponownie przenosimy się w dziecięcy świat. Pełen radości i muzyki… Tym razem Muzyczne ZOO. Relacja poniżej.
„Mgły się rozsnuły doliną,
przetyka je słońce z wysoka
góry błękitnieją, a dymią,
woda się kłębi potoka”
Jacek Malczewski
Od jakiegoś czasu zacząłem delektować się krótkimi przystankami podczas wartkiego nurtu codzienności. Przystaję, cieszę oczy interesującymi mnie rzeczami, upajam się wewnętrzną ciszą i spokojem. Tym razem zatrzymałem się we wsi Długosiodło. Ta niepozorna osada jest w stanie nieco zaskoczyć czujne podróżnicze oko. Relacja poniżej.
„Ludzie zbyt często brali przyjaźń za łatwowierność, a szczerość za naiwność i szybko wyciągali z tego korzyści” Kate Coscarelli, Pretty women
Po sąsiedzku…
W centralnej Polsce…
Kontynuuję podróż po różnych teatrach w Polsce, by przenieść się w świat musicalu. Do tej pory w ukochanej Warszawie odwiedziliśmy Teatr Muzyczny Roma (Aida, We Will Rock You), Studio Buffo (Piotruś Pan, Metro, Romeo i Julia) Teatr Rampa na Targówku (Rapsodia z Demonem, 40-latek Warszawski Musical), Teatr Syrena (Kajko i Kokosz. Sztuka latania), Teatr Komedia (Muzykowanie na dywanie). W Gdyni Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej (Wiedźmin). Tym razem zawiało nas do Łodzi. W ramach randki odgrzewamy motyw z lat naszej wczesnej młodości. Na scenie Teatru Muzycznego w Łodzi raczymy się musicalem Pretty Woman. Relacja poniżej.
„Żyć będę wiecznie – żyć będę długo
w melodii, co kraj okala,
czy to się błąka nad wiejską strugą,
czy w burzy, co bór okala”
Jacek Malczewski
Dawno nie miała miejsca tak nerwowa i wymagająca końcówka miesiąca… Mimo niesprzyjających warunków dopiąłem jednak swego. Czas na nagrodę. W myśl zasady bazującej na trosce o własną psychikę… udaję się do Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Niewątpliwie wizyta w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej i wystawa Wizja Ezechiela tylko przyspieszyły zrealizowanie projektu związanego z mistrzem neoromantyku polskiego. Relacja poniżej.
„Rozważ, jak trudno jest zmienić siebie, a zrozumiesz, jak znikome masz szanse zmienić innych” Wolter
Niewątpliwie Teatr Rampa na Targówku ma swój klimat. Miło wspominam Rapsodie z demonem w wykonaniu tutejszych aktorów. Tym razem w musicalowym tonie przenosimy się w klimatyczny wymiar PRL’u. Czas na 40-latka Warszawski musical w wydaniu Joanny Drozdy, inspirowany oryginalnym scenariuszem serialu „40-latek” Jerzego Gruzy i Krzysztofa T. Toeplitza. Z uśmiechem na ustach zaliczamy randkę w piątek trzynastego… Relacja poniżej.
„Musisz pomyśleć o czymś cudownym. A takie myśli uniosą cię same w powietrzu.” James M. Barrie
Klimat Teatru Buffo przypadł nam do gustu. 🙂 🙂 🙂 Stąd też od razu po Świętach Wielkanocnych udajemy się na ul. Marii Konopnickiej 6. To nasza trzecia musicalowa wizyta przy ul. Konopnickiej 6 (wcześniej Metro, Romeo i Julia). Tym razem z Karolcią. Jak zobaczyłem, że grają Piotrusia Pana nie mogło być inaczej. Musiałem poczuć klimat tego musicalu. Właśnie konkretnie tego. I to przy udziale Siostrzyczki. Taka mała forma wspólnego powrotu do dzieciństwa, choćby na chwilę, dzięki magicznej aurze teatru. Relacja poniżej.
„Nie biegnij za szybko przez życie, bo najlepsze rzeczy zdarzają się nam wtedy, gdy najmniej się ich spodziewamy” Gabriel Garcia Marquez
W trakcie jednego z szybkich poranków w tygodniu rzekł Adaś: Mamo, Tato!!! Zabierzcie mnie na wystawę. Chcę oglądać obrazy. Słowo się rzekło… W ramach weekendowych atrakcji udajemy się do Muzeum Narodowego. Przed nami: Przesilenie. Malarstwo Północy 1880-1910. Do tego projektu zaprosiliśmy także dziadka Zbyszka. Relacja poniżej.
„Przenieśmy się do Warszawy z czasów Canaletta poprzez jego obrazy, pokazujące miasto w pełni słonecznego lata, w naturalnym dzienym oświetleniu, raczej po południu, kiedy ulice częściowo kryją się w cieniu, a oświetlone fasady lśnią jak pozłacane” Canaletto i jego Warszawa
Wcześniejsza wystawa: Jan Piotr Norblin. Sentymentalny reporter, stanowiła wspaniały przedsmak tego, co nadciąga… Ukochana ma Warszawa za czasów minionych. Tym razem wehikuł czasu, jakim jest obcowanie z dziełami Canaletta, na krótko odrywa mnie od spraw doczesnych. Udaję się na Zamek Królewski w Warszawie, by podziwiać dzieła Bernarda Francesco Paolo Ernesto Bellotto. Relacja poniżej.
„Nie ten jest mądry, kto wiele spraw umie, lecz kto złe od dobrego rozeznać rozumie” Mikołaj Rej
W musicalowym wydaniu pozostajemy w romantycznym tonie. Tym samym z przyjemnością powracamy do Studio Buffo. Towarzyszą nam Marta i Tomek. Czas na współczesną wersję Shakespeare,a. Relacja poniżej.
