„Z jednej strony wszyscy chcemy być szczęśliwi. Z drugiej wiemy, co nas uszczęśliwia. Ale nic nie robimy w tym kierunku! Dlaczego? To proste. Jesteśmy zbyt zajęci. Czym? Pogonią za szczęściem” Matthew Kelly

Zanurzam się w klimacie rancza.
Czuć świeżość umysłu.
Smak kawy w objęciach natury.

Dzień na refleksje,
by zwolnić,
pomyśleć,
poczuć,
pobyć zwyczajnie z drugim człowiekiem.

Sezon definitywnie zamknięty. W tym roku kalendarzowym nie pojawię się już na ranczu. Jesień okryła swym szalem okoliczny teren, przyroda zapadła w letarg, by przespać czas niesprzyjającej zimowej aury.

Żegnam mą oazę spokoju.
Głęboko oddycham.
Oddycham spokojem.
Oddycham wyciszeniem.
Tutaj potrafię odczuwać zachwyt nad życiem.
Po prostu.
Tak zwyczajnie…
Przybędę tutaj w nowym wymiarze, niesiony na skrzydłach wiatru zmian.

W przyrodzie nic się nie marnuje. Nic nie dzieje się bez przyczyny, a każda przyczyna ma swój skutek.

Także czas na to, by poczuć wdzięczność.
Wdzięczność za zdrowie,
za bliskich,
za to, co mamy,
za to, że możemy realizować nasze pasje,
za to, że wykorzystujemy bogactwo chwil,
że rodzą się kolejne pokolenia.

Cieszy mnie fakt, że październik zdecydowanie upłynął nam na odświeżaniu relacji ze wspaniałymi ludźmi, wnoszącymi wiele wartości do naszej codzienności. Działamy Działamy dalej.