„Prawdziwą miarą inteligencji jest działanie” Napoleon Hill

Wracając do treningów odczuwam przypływ energii witalnych. Im bardziej zmęczony fizycznie jestem, tym mój umysł uruchamia większą kreatywność w sposobach finalizowania trwających projektów. W coraz większym stopniu rozmyślam nad jakością mojego życia. Interesuje mnie wydajniejsze czerpanie radości z upływających chwil. W swej świadomości kreuję życiodajną oazę, stojącą w opozycji do pustynnego klimatu, bazującą na właściwie określonych celach. Abym uzyskał dodatni bilans życia na satysfakcjonującym mnie poziomie odczuwam potrzebę doinwestowania czasu w kolejnych obszarach. W mijającym roku udowodniłem sobie, że mogę dużo. 2016 ma być okresem usystematyzowanych działań wiodących mnie do celu. Spodobała mi się niezmiernie myśl złapana w książce: „Szczęśliwi biegają ultra”, a mianowicie: „Trwonić życie na dołującą przyziemność, w której nie ma nic prócz zwyczajnej zwyczajności, jest zbrodnią, codziennym przegrywaniem. Najważniejsze jest znalezienie tego, co sprawia ci przyjemność”

Dlatego kończy się czas mrzonek. Upływający rok uzmysłowił mi także, że dobry plan w połączeniu z dobrą organizacją czasu, okraszone pasją, są w stanie doprowadzić do upragnionego celu. W 2016 roku będę podążał obraną drogą. Dziś już nie mam najmniejszych wątpliwości, że jest ona właściwa. W nadciągającym roku skupię się wyłącznie na:

– rodzinie, stanowiącej moje silne fundamenty,

– rozwoju osobistym inicjującym me zawodowe poczynania,

– i naturalnie aktywności ruchowej połączonej ze zbilansowaną dietą, co uwarunkuje siłę na realizację całokształtu.

W myśl zasady: „to na czym się skupiasz: wzrasta”.