Spoglądam w lustro… Ku mej wielkiej radości z dotychczas bezkształtnej masy stopniowo zaczyna wyłaniać się pożądana sylwetka. Jestem na dobrej drodze pośród gąszczu codziennych chwil. Pnę się ku górze po kolei zaspokajając potrzeby zdefiniowane przez Maslova. Staję się innym człowiekiem. Zmieniam się nie tylko fizycznie, ale przede wszystkim wewnętrznie. „To, co zyskujesz po osiągnięciu celu jest niczym w porównaniu do tego, kim się stajesz po jego osiągnięciu” Henry David ThoreauZa 11 dni odbędzie się ostatnia kontrola fundamentów, które wylewane były przez okres ostatnich dwunastu miesięcy. Zweryfikuję czy nastał już właściwy moment na budowę stabilnej konstrukcji – wspinanie się ku górze w dalszej drodze rozwoju, czy też kontynuowanie pracy u podstaw. W związku z tym odrzucam strach, chowam lęk w kieszeń. Podejmuję wyzwanie w pełni świadom konsekwencji działania. Wykluczam gdybanie na rzecz działania. Tylko będąc w ruchu jestem w stanie pójść do przodu. Zrobię, co do mnie należy bez względu na to, co się wydarzy. Idealnie pasują tu słowa zawarte w wierszu „Odkrywca nowych światów”, którego autorem jest Jon Blais.
Żyj…
Nie tak jak twoi sąsiedzi.
Zerwij się ze smyczy i pędź podziwiać świat.
No już!
Ciesz się albo lepiej śmiej.
Nie… nie chowaj się po zmroku,
pozwól swojej wilczej duszy zawyć do księżyca.
Zrozum, to nie próba generalna.
To właśnie… twoje życie.
Pokonaj strach i wygraj marzenia.
Idź na całość.
Wykorzystaj każdą szansę,
która się nadarzy.
A przede wszystkim, cokolwiek robisz…
uwiecznij to.
Do pozytywnego działania mocno zainspirował mnie poniższy filmik:
Konkluzja nasuwa się jedna: DZIAŁAMY DZIAŁAMY. W końcu, jak mówi Chrissie Wellington „Twarde realia wymagają twardego charakteru”.
